တာခ်ီလိတ္ၿမိဳ႕ရဲ႕ ေန႔ခင္းေန႔လယ္ ေနသာတဲ့ ေန႔တစ္ေန႔မွာေပါ့ တျခား ၿမိဳ႕သူ/သားေတြရဲ႕ ထံုစံအတိုင္း ေရႊတိဂံုဘုရားေပၚတက္ အေအးေသာက္၊ ေခါက္ဆြဲခ်ပ္စားမယ္ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္ထြက္လာခဲ့တယ္။
ေရႊတိဂံုဘုရား ရင္ျပင္ေပၚလည္းေရာက္ေရာ ကၽြန္ေတာ္ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ အေမာစို႔သြားတယ္ဗ်ာ။ လူငယ္ေလး (၃)ေယာက္ေလာက္ ပလပ္စတစ္အိတ္ အေပါက္၀ကို ႏွာေခါင္းနားေတ့ၿပီး “ေကာ္”ရွဳေနၾကတာဗ် ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က်ေတာ့ ေကာ္ဘူး အဖံုးအပိတ္ကို ဗူးဖင္မွာ ပြတ္ရင္းရွဴေနတာေတြ႕ရတယ္... သူတို႔ၾကည့္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ အထက္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ကို ျပန္ေတြးမိတယ္ဗ်ာ.......
ဟုတ္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္လည္း လူငယ္သဘာ၀ အသစ္အဆန္းဆိုေတာ့ စမ္းမိပါတယ္။ စမ္းသပ္ရတဲ့ အေၾကာင္းကလည္း ရွိတယ္ဗ်။ ေကာ္ရွဳတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာစကားအရ ေကာ္ရွဴရင္း ေကာင္းကင္က“လ”ဆြဲတာတုိ႔၊ တိုက္ႀကီးေျပာင္းျပန္လုပ္တာတို႔၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ငယ္ငယ္က ဂိမ္းထဲကလို ပါ၀ါေတြ ထုတ္တာတို႔၊ စသည္ျဖင့္ေပါ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲ့ေလာက္ေျပာမွေတာ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္အရြယ္ အသစ္အဆန္းဆို စမ္းခ်င္တာနဲ႔ စမ္းၾကည့္ပါတယ္။ စာဖတ္ပရိတ္သတ္ႀကီးလည္း ဆိုင္ကယ္ဘီးဖါတဲ့ ေကာ္အနံ႔ ရွဴဖူးမွာပါ ျပင္းရွရွ အနံစူးစူး၊ အဲ့ဒီအနံကို အဆုတ္တစ္ခုလံုး ျပည့္ေအာင္ရွဴၿပီး ေအာင့္ထားလိုက္တာ (၃)(၄)ေခါက္ဆိုရင္ဘဲ ေခါင္းေတြမူးေ၀လာၿပီး ပံုမွန္စိတ္ေပ်ာက္သြားတယ္ဗ်ာ၊
ကၽြန္ေတာ္အားလံုးကိုေမ့သြားတာ၊ သတိေမ့သြားတာထက္ သတိလစ္သြားတာဆို ပိုမွန္မယ္။ကၽြန္ေတာ္ေရေျမာင္းထဲ ေခါင္းငိုက္စိုက္ၿပီး သတိလစ္သြားတာဗ် အနားမွာရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ဒီေကာင္ေသၿပီ ထား ထားလိုက္တဲ့၊ အဲ့ဒီမွာ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ဟာမဟုတ္ဘူး တကယ္မေသဘူး ဆိုၿပီး ေရေျမာင္းထဲက ျပန္ဆယ္လိုက္လို႔ အခုအခ်ိန္ထိ အသက္ရွင္ေနေသးတာပါဗ်ာ။
အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္း ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္သြားေရာ၊ ေနာက္ေန႔ေတြမွာ ေခါင္းမူး၊ လည္ေခ်ာင္းနဲ႔ အာေခါင္ေတြမွာ ျပင္းရွရွေကာ္နံ႔ေတြနဲ႔ ထမင္းစားလို႔ မေကာင္းနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ခံစားရခက္တဲ့ အရသာဗ်....။ ေကာ္ရွဴလို႔ သူမ်ားေျပာတဲ့ ပါ၀ါရလား မရလားေတာ့မသိဘူး ပံုမွန္စိတ္ေပ်ာက္ဆံုးသြားၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ တစ္ခုလံုးကို သတိမထားမိေတာ့ တာေသခ်ာတယ္။
အခုဘုရားေပၚမွာ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ရတဲ့ ကေလးေတြအနား သြားၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ရယ္တဲ့သူက ရယ္လို႔ သစ္ပင္ႀကီးၾကည့္ၿပီး လက္နဲ႔ တရုတ္ကားထဲကလို ပါ၀ါထုတ္တဲ့ပံုနဲ႔ လုပ္သူကလုပ္နဲ႔ သူတို႔ကို သူမ်ားၾကည့္ေနတာလဲ ဂရုမစိုက္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းတစ္ခါခါနဲ႔ အေအးေတာင္မေသာက္ဘဲ ျပန္ဆင္းလာခဲ့တယ္။ ေနာက္မွာ အေတြးေတြနဲ႔ေလ။
ေကာ္ရဲ႕အနံ႔စူးစူးနဲ႔အတူ ဓါတုေဗဒပစၥည္းေတြက ရွဴသြင္းလိုက္တဲ့ေလနဲ႔ အဆုတ္ထဲ၀င္သြားၿပီး အဆုတ္နံရံေတြေပၚက ေသြးေၾကာထဲေရာက္ အဲ့ဒီက တဆင့္ ႏွလံုး၊ ဦးေႏွာက္ေရာက္ၿပီး လူကို ထံုထိုင္းမူးယစ္သြားေစၿပီး စိတ္ကူးမိသမွ်ကို အာရံုမွာ ထင္ဟပ္ေစတာပါ။ အမွန္တကယ္ မဟုတ္ဘဲ ထင္ေယာင္ထင္မွားျဖစ္မႈေပါ့။
ဓါတုေဗဒ ပစၥည္းေတြ အဆုတ္ထဲ၊ ဦးေႏွာက္ထဲ ေရာက္သြားမွေတာ့ ဒီကေလးေတြရဲ႕ အဆုတ္ေတြ၊ ဦးေႏွာက္ေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ား ပ်က္စီးသြားမလဲ၊ တကယ္လို႔ သူတို႔ စိတ္ကူးယဥ္ ရူးသြပ္မႈဟာ ရာဇ၀တ္မႈ တစ္ခုျဖစ္ဖို႔ ဦးတည္မိရင္ ဘယ္အထိ အက်ိဳးသက္ေရာက္ႏိုင္မလဲ၊ မေတာ္တဆ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ပါ၀ါထုတ္တယ္ဆိုၿပီး ေသေစႏိုင္တဲ့ အရာ၀တၳဳတစ္ခုနဲ႔သာ ရုိက္မိရင္ ငယ္ရြယ္တဲ့ဘ၀ အဆံုးသတ္ၿပီ။ သူတုိ႔ခဏတာ အေပ်ာ္ရဲ႕ေနာက္ကြယ္မွာ ဘယ္ေလာက္ထိေအာင္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ကံၾကမၼာေတြရွိမယ္ဆိုတာ ဘယ္သူမွႀကိဳ မသိႏိုင္ဘူးေလ။
ကၽြန္ေတာ္ သက္ျပင္း ခါခါရွိဳက္ရင္းနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ၾကားၾကားေနရတယ္ ရန္ကုန္လို ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးေတြမွာေတာင္ “ေကာ္”ရွဴတာေတြ ရွိလာၿပီဆိုဘဲ။ ပလပ္စတစ္ေကာက္တဲ့ ေလလြင့္ လူငယ္ေလးေတြနဲ႔ ဆႏၵနဲ႔ ဘ၀လက္ေတြ႕ မက်တဲ့လူငယ္ေတြဟာ ေလာကဓံတရားကို ခံႏိုင္ဖို႔ သူတို႔ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵနဲ႔ စိတ္ဓါတ္ေတြ “ေကာ္”ရွဴျခင္းနဲ႔ ပံုေဖၚၿပီး ျဖည့္ဆည္းေနျခင္းလား မသိဘူးဗ်ာ....။ ဒီအယူအဆနဲ႔ လုပ္ေဆာင္မႈသာ လူငယ္ေတြၾကားထဲ ပိုမိုေရပန္းစား(Hit)ျဖစ္လာရင္ေတာ့ မိဘေတြ အတြက္ေတာ့ ရင္ေလးစရာပါလား။
“ေကာ္”ရွဴတယ္ဆိုတာ ပုဒ္မတပ္ၿပီးဖမ္းရေအာင္ မူးယစ္ေဆး၀ါးလဲမဟုတ္၊ လြယ္လင့္တကူ ၀ယ္ယူ စမ္းသပ္လို႔ရေနတဲ့ အရာဆိုေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ကိုင္ရတြယ္ရခက္တဲ့ အရာပါလား၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ တစ္နည္းဘဲရွိေတာ့တယ္ “ေကာ္”ရွဴျခင္းဟာ မေကာင္းတဲ့အေၾကာင္းကို ပညာေပးဖို႔ နည္းလမ္းေတြရွာၿပီး ငယ္ရြယ္တဲ့ လူငယ္ေတြကို မွန္ကန္တဲ့ လမ္းမွန္ေရြးႏိုင္ဖို႔ ေရြးတတ္ဖို႔ နည္းေပးလမ္းျပ လုပ္ေပးရံုက လြဲၿပီး တစ္ျခားဘာမွ မရွိႏိုင္ဘူးေလ။
ဒါေၾကာင့္မို႔လဲ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ငယ္ရြယ္စဥ္က စမ္းသပ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းကုိ မေကာင္းတဲ့အေၾကာင္းကို ထည့္သြင္းေရးသားတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕ေလးကို အနာဂါတ္မွာ လွပေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ ေနာင္မ်ိဳးဆက္သစ္ျဖစ္မယ့္ လူငယ္ေလးေတြကို လမ္းမွားမေရာက္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ၿမိဳ႕ေလးက အစြမ္းရွိတဲ့ သူေလးေတြအတြက္ အစထုတ္ေပးႏိုင္ေအာင္ (Human Resource) လို႔ေခၚတဲ့ လူသား အရင္းအျမစ္ေတြ မေပ်ာက္သြားရေအာင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပုခံုးေပၚက်ေရာက္လာၿပီေလ။
ကဲ....... ကၽြန္ေတာ္တို႔ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲ.....
ကာတြန္း ။ ။ ေဇာင္းညီ
