မေကြးတိုင္းေဒသႀကီး မင္းလွၿမိဳ႕နယ္မွ မိေက်ာင္းရဲေက်ာက္ထုတ္လုပ္ကြက္မ်ားမွာ သတ္မွတ္ခြင့္ ျပဳခ်က္ထက္ ေက်ာ္လြန္တူးေဖာ္ေနၾကသျဖင္႔ ဧရာဝတီျမစ္ ေရစီးေၾကာင္းေျပာင္းလဲေစၿပီး အႏၱရာယ္ျဖစ္ ေပၚေစႏိုင္၍ လုပ္ကိုင္ခြင့္ယာယီပိတ္ထားျခင္းျဖစ္ၿပီး စနစ္တက် ျပန္လည္လုပ္ကိုင္ခြင့္ျပဳရန္ ျပင္ဆင္ဆဲျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
“တူးခြင့္ေပးထားတဲ႔ေနရာ၊ တူးခြင္႔ေပးထားတဲ႔အနက္၊ တူးခြင္႔ျပဳထားတဲ႔ က်င္းအေရအတြက္အတိုင္းတူးမွ ေရစီးေၾကာင္းကို မထိခိုက္မွာျဖစ္လို႔ လုပ္ငန္းရွင္ေတြအေနနဲ႔ အတိအက်လိုက္နာေဆာင္ရြက္ဖို႔လိုတယ္။ အခုေတာ႔ သူတို႔က လိုက္နာမႈ မရိွၾကေတာ႔ ဧရာဝတီျမစ္ေရစီးေၾကာင္းကို ေျပာင္းလဲသြားေစၿပီး ကမ္းပါးၿပိဳတဲ႔ ျပႆနာေတြနဲ႔ ႀကံဳေတြ႔ေနရတယ္။ မေကြးတိုင္းမွာ ကမ္းပါးၿပိဳတာေတြ မ်ားေနတယ္”ဟု တိုင္းေဒသႀကီး အစိုးရအဖဲြ႔ ေဆာက္လုပ္ေရး၊ ပို႔ေဆာင္ဆက္သြယ္ေရးဝန္ႀကီး ဦးတင္ႏြယ္ဦးက ေျပာသည္။
ဧရာဝတီျမစ္ကူးတံတား(မလြန္)၏ ေျမာက္ဘက္ တစ္မိုင္ခဲြခန္႔အကြာရိွ မင္းလွၿမိဳ႕နယ္၊ မိေက်ာင္းရဲ တိုက္နယ္ ေပေတာ၊ သေျပေတာ ေက်ာက္ထုတ္လုပ္ကြက္ေပါင္း(၄၉)ကြက္ရိွေနျခင္းျဖစ္ၿပီး အဆိုပါလုပ္ငန္းမ်ားမွ ရရိွသည့္ အခြန္ေငြႏွင့္ အဆိုပါလုပ္ငန္းမ်ားေၾကာင့္ ကမ္းပါးၿပိဳျခင္း၊ တံတား ထိခိုက္ျခင္း အက်ိဳးဆက္ေၾကာင္႔ ကုန္က်မည္႔ေငြပမာဏမွာ ခ်ိန္ဆသံုးသပ္ရန္လိုအပ္လာသျဖင့္ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလ (၁၁) ရက္ေန႔မွ စတင္ကာ လုပ္ငန္းမ်ား ယာယီရပ္ဆိုင္းထားရန္ ညႊန္ၾကားထားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
“မိေက်ာင္းရဲ ေက်ာက္ထုတ္လုပ္ကြက္မွာ ထုတ္လုပ္ခြင္႔တင္ထားတာက က်င္း (၃၀၀)၊ က်င္း(၅၀၀)။ တကယ္ထုတ္ေတာ႔ အနည္းဆံုး က်င္း (၃၀၀၀၀)ကေန (၅၀၀၀၀)လာက္အထိ ထုတ္ေနၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေလ႔လာ စံုစမ္းရသေလာက္က ေက်ာက္ထုတ္ဖို႔ထက္ ေရႊထုတ္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ျမစ္ၾကမ္းျပင္ ေအာက္ကို (၂၅) ေပ၊ ေပ (၃၀) ေလာက္အထိႏိွဳက္ ထုတ္ၾကတယ္။ သာမန္ ေက်ာက္ထုတ္ဖို႔ ေလာက္ပဲဆိုရင္ အေပၚယံ ေလးေပ၊ ငါးေပေလာက္ပဲ စုပ္ထုတ္ရတယ္။ တြက္ခ်က္ခ်ထားမႈထက္ ေက်ာ္လြန္တူးၾကေတာ႔ ေရလမ္းေၾကာင္းေတြ ေျပာင္းသြားတယ္။ တိုင္းေဒသႀကီး အတြက္လည္း ရသင္႔ရထိုက္တဲ႔အခြန္ေငြမရေတာ႔ဘူးျဖစ္ေနတယ္”ဟု တိုင္းေဒသႀကီး ေရအရင္းအျမစ္ ႏွင္႔ ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားဖံြ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးဦးစီးဌာန ဦးစီးမွဴး ဦးေဇာ္လြင္က တာခ်ီလိတ္ေအဂ်င္စီသို႔ ေျပာၾကားသည္။
ေက်ာက္ထုတ္လုပ္ငန္းမ်ားအေနျဖင့္ ျမစ္ၾကမ္းျပင္မွ ေက်ာက္ကိုစုပ္ယူရာမွ ပါလာသည့္သဲမွ ေရႊထုတ္ယူျခင္းျဖစ္ၿပီး ေရႊသီးသန္႔ထုတ္လုပ္ေနျခင္းမရိွေၾကာင္း ေက်ာက္ထုတ္လုပ္ငန္း လုပ္ကိုင္သူမ်ားက ဆိုသည္။
“ေရႊက်င္တယ္ဆိုတာကလည္း သီးသန္႔ ေရႊထုတ္တာမ်ိဳးမဟုတ္ပါဘူး။ ေက်ာက္စုပ္တဲ႔အခါ ေက်ာက္စရစ္ပဲ ေရယာဥ္ေပၚေရာက္ၿပီး စြန္႔ပစ္ပစၥည္းျဖစ္တဲ႔ သဲနဲ႔ေရနဲ႔က ျမစ္ထဲကိုျပန္ဆင္းတာ။ အဲလိုဆင္းတဲ႔အခါ ေရဆင္းလမ္းမွာ ကတၱီပါအခင္းခင္းထားေတာ႔ အဲဒီကတၱီပါစမွာ ကပ္က်န္ခဲ႔တဲ႔ေရႊမႈန္ေလးေတြကို က်င္ယူရတာမ်ိဳးပါ။ တစ္ေန႔ သံုး/ေလးေသာင္းဖိုးပဲရတာပါ။ ဒါလည္း အစိုးရအဖဲြ႔ကတာဝန္ရိွသူေတြကို ေျပာဖူးတယ္။ တစ္ေန႔ေလာက္အခ်ိန္ေပးၿပီး စက္ေလွေတြကို ေနရာခဲြခ်ၿပီး လုပ္ၾကည္႔မယ္ဆိုရင္ ေရႊဘယ္ေလာက္ ရတယ္ဆိုတာ သိပါလိမ္႔မယ္လို႔။ အဲဒီလိုစမ္းသပ္ၾကည္႔လို႔ ဘယ္ေလာက္ရတယ္ဆိုတာ သိၿပီဆိုရင္ ရတဲ႔ေရႊ အတြက္ အခြန္ေဆာင္ဆိုလည္း သတ္မွတ္ေပးပါ ေဆာင္ပါမယ္။ ေနာက္ဆံုး ေရႊမထုတ္နဲ႔ဆိုရင္လည္း မထုတ္ဘူး။ ေတြ႔ရိွရင္ ဥပေဒအရ အေရးယူပါ”ဟု ေက်ာက္ထုတ္လုပ္ငန္းရွင္ မသန္းသန္းစိုးက ေျပာသည္။
အဆိုပါလုပ္ကြက္မွာ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ဝန္းက်င္ခန္႔ကတည္းက စတင္လုပ္ကိုင္လာၾကျခင္းျဖစ္ၿပီး လုပ္ကြက္ေပါင္း (၄၉)ကြက္တြင္ စက္ေလွေပါင္း(၁၀၀)ေက်ာ္ျဖင့္ အနီးဝန္းက်င္ေက်းရြာ(၂၀)ခန္႔မွ လုပ္သား(၂၀၀၀)ေက်ာ္ခန္႔ လုပ္ကိုင္ေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။
သတင္း/ဓာတ္ပံု - #ဖီးနစ္
~~~~~~~~⊰❂ unicode ❂⊱~~~~~~~~
“တူးခွင့်ပေးထားတဲ့နေရာ၊ တူးခွင့်ပေးထားတဲ့အနက်၊ တူးခွင့်ပြုထားတဲ့ ကျင်းအရေအတွက်အတိုင်းတူးမှ ရေစီးကြောင်းကို မထိခိုက်မှာဖြစ်လို့ လုပ်ငန်းရှင်တွေအနေနဲ့ အတိအကျလိုက်နာဆောင်ရွက်ဖို့လိုတယ်။ အခုတော့ သူတို့က လိုက်နာမှု မရှိကြတော့ ဧရာဝတီမြစ်ရေစီးကြောင်းကို ပြောင်းလဲသွားစပြေီး ကမ်းပါးပြိုတဲ့ ပြဿနာတွေနဲ့ ကြုံတွေ့နေရတယ်။ မကွေးတိုင်းမှာ ကမ်းပါးပြိုတာတွေ များနေတယ်”ဟု တိုင်းဒေသကြီး အစိုးရအဖွဲ့ ဆောက်လုပ်ရေး၊ ပို့ဆောင်ဆက်သွယ်ရေးဝန်ကြီး ဦးတင်နွယ်ဦးက ပြောသည်။
ဧရာဝတီမြစ်ကူးတံတား(မလွန်)၏ မြောက်ဘက် တစ်မိုင်ခွဲခန့်အကွာရှိ မင်းလှမြို့နယ်၊ မိကျောင်းရဲ တိုက်နယ် ပေတော၊ သပြေတော ကျောက်ထုတ်လုပ်ကွက်ပေါင်း(၄၉)ကွက်ရှိနခြေင်းဖြစ်ပြီး အဆိုပါလုပ်ငန်းများမှ ရရှိသည့် အခွန်ငွေနှင့် အဆိုပါလုပ်ငန်းများကြောင့် ကမ်းပါးပြိုခြင်း၊ တံတား ထိခိုက်ခြင်း အကျိုးဆက်ကြောင့် ကုန်ကျမည့်ငွေပမာဏမှာ ချိန်ဆသုံးသပ်ရန်လိုအပ်လာသဖြင့် ၂၀၁၆ ခုနှစ် နိုဝင်ဘာလ (၁၁) ရက်နေ့မှ စတင်ကာ လုပ်ငန်းများ ယာယီရပ်ဆိုင်းထားရန် ညွှန်ကြားထားခဲ့ခြင်း ဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။
“မိကျောင်းရဲ ကျောက်ထုတ်လုပ်ကွက်မှာ ထုတ်လုပ်ခွင့်တင်ထားတာက ကျင်း (၃၀၀)၊ ကျင်း(၅၀၀)။ တကယ်ထုတ်တော့ အနည်းဆုံး ကျင်း (၃၀၀၀၀)ကနေ (၅၀၀၀၀)လာက်အထိ ထုတ်နကြေတယ်။ ကျွန်တော်တို့ လေ့လာ စုံစမ်းရသလောက်က ကျောက်ထုတ်ဖို့ထက် ရွှေထုတ်နိုင်ဖို့အတွက် မြစ်ကြမ်းပြင် အောက်ကို (၂၅) ပေ၊ ပေ (၃၀) လောက်အထိနှိုက် ထုတ်ကြတယ်။ သာမန် ကျောက်ထုတ်ဖို့ လောက်ပဲဆိုရင် အပေါ်ယံ လေးပေ၊ ငါးပေလောက်ပဲ စုပ်ထုတ်ရတယ်။ တွက်ချက်ချထားမှုထက် ကျော်လွန်တူးကြတော့ ရေလမ်းကြောင်းတွေ ပြောင်းသွားတယ်။ တိုင်းဒေသကြီး အတွက်လည်း ရသင့်ရထိုက်တဲ့အခွန်ငွေမရတော့ဘူးဖြစ်နေတယ်”ဟု တိုင်းဒေသကြီး ရေအရင်းအမြစ် နှင့် မြစ်ချောင်းများဖွံ့ဖြိုးတိုးတက်ရေးဦးစီးဌာန ဦးစီးမှူး ဦးဇော်လွင်က တာချီလိတ်အေဂျင်စီသို့ ပြောကြားသည်။
ကျောက်ထုတ်လုပ်ငန်းများအနဖြေင့် မြစ်ကြမ်းပြင်မှ ကျောက်ကိုစုပ်ယူရာမှ ပါလာသည့်သဲမှ ရွှေထုတ်ယူခြင်းဖြစ်ပြီး ရွှေသီးသန့်ထုတ်လုပ်နခြေင်းမရှိကြောင်း ကျောက်ထုတ်လုပ်ငန်း လုပ်ကိုင်သူများက ဆိုသည်။
“ရွှေကျင်တယ်ဆိုတာကလည်း သီးသန့် ရွှေထုတ်တာမျိုးမဟုတ်ပါဘူး။ ကျောက်စုပ်တဲ့အခါ ကျောက်စရစ်ပဲ ရေယာဉ်ပေါ်ရောက်ပြီး စွန့်ပစ်ပစ္စည်းဖြစ်တဲ့ သဲနဲ့ရေနဲ့က မြစ်ထဲကိုပြန်ဆင်းတာ။ အဲလိုဆင်းတဲ့အခါ ရေဆင်းလမ်းမှာ ကတ္တီပါအခင်းခင်းထားတော့ အဲဒီကတ္တီပါစမှာ ကပ်ကျန်ခဲ့တဲ့ရွှေမှုန်လေးတွေကို ကျင်ယူရတာမျိုးပါ။ တစ်နေ့ သုံး/လေးသောင်းဖိုးပဲရတာပါ။ ဒါလည်း အစိုးရအဖွဲ့ကတာဝန်ရှိသူတွေကို ပြောဖူးတယ်။ တစ်နေ့လောက်အချိန်ပေးပြီး စက်လှေတွေကို နေရာခွဲချပြီး လုပ်ကြည့်မယ်ဆိုရင် ရွှေဘယ်လောက် ရတယ်ဆိုတာ သိပါလိမ့်မယ်လို့။ အဲဒီလိုစမ်းသပ်ကြည့်လို့ ဘယ်လောက်ရတယ်ဆိုတာ သိပြီဆိုရင် ရတဲ့ရွှေ အတွက် အခွန်ဆောင်ဆိုလည်း သတ်မှတ်ပေးပါ ဆောင်ပါမယ်။ နောက်ဆုံး ရွှေမထုတ်နဲ့ဆိုရင်လည်း မထုတ်ဘူး။ တွေ့ရှိရင် ဥပဒေအရ အရေးယူပါ”ဟု ကျောက်ထုတ်လုပ်ငန်းရှင် မသန်းသန်းစိုးက ပြောသည်။
အဆိုပါလုပ်ကွက်မှာ ၂၀၁၀ ခုနှစ်ဝန်းကျင်ခန့်ကတည်းက စတင်လုပ်ကိုင်လာကြခြင်းဖြစ်ပြီး လုပ်ကွက်ပေါင်း (၄၉)ကွက်တွင် စက်လှေပေါင်း(၁၀၀)ကျော်ဖြင့် အနီးဝန်းကျင်ကျေးရွာ(၂၀)ခန့်မှ လုပ်သား(၂၀၀၀)ကျော်ခန့် လုပ်ကိုင်နခြေင်းဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။
သတင်း/ဓာတ်ပုံ - #ဖီးနစ်
